جوابیه که نه.

میدانی داستان از کجاست؟[بک اسپیس]

بیا برویم قبل تر.

تو چشم هات را ببند من برات تعریف‌ میکنم.دوتا چشم.دوتا ابرو.یک بینی.یک دهان.یک بدن.دو دست.دو پا.

تصورش کردی؟

حالا یک نفر دیگر را تصور کن.

حالا یک نفر دیگر.یک نفر دیگر.یک نفر دیگر.حالا میلیارد ها نفر را تصور کن.حالا میلیارد ها نفر را ضربدر میلیارد ها سال،نه اصلا هزارها سال کن.

تا کجای این تصور تاب آوردی؟

تعداد تصور هایت از شمار گذشت؟از انگشت گذشت؟بعید میدانم.که اگر هم گذشته باشد باز هم حتم دارم جایی بریدی.

تازه این که قالب هم داشت.حالا چطور فکری که قالب هم ندارد میتواند شبیه دربیاید؟

میدانی،از دور شبیهیم.از دور به یک سری چیزها معتقدیم.همه از ظلم بیزاریم و عدل را دوست داریم و انسانیت میفهمیم.حالا نزدیک تر بیا.ببین که یکی میشود اسرائیل یکی فلسطین.یکی یمن یکی آل سعود.یکی داعشی یکی مدافع حرم.

همه میگوییم خدا.بیا نزدیک تر و ببین چند دین در عالم هست.

همه میگوییم اسلام.بیا نزدیک تر و ببین چند فرقه ست.

حالا که نزدیک تر شدی بیا تا درگوشی بگویمت که همه میگوییم انقلاب و هرکدام یک ساز میزنیم.اره.از دور یکدستیم.خیلی یکدست.آنقدر که حتی با نزدیک شدن هم نمیفهمی این تفاوت سرسام آور را.اما این را منی میگویمت که خودم را دیدم فرزانه را دیدم فاطمه را دیدم کتایون را دیدم مائده را دیدم و خیلی های دیگر را.نه اینکه بگویم اتحادی نیست و حرف مشترکی نیست و آرمان واحدی نیست-که گاها هم نیست-اما تفاوت خط فاصل بین همه ی ماست.حتی من و فرزانه که هشتگ #باهم تلگراممان بیداد میکند.

این حکم همان اثر انگشت هاست.همان قدر معجزه ست و لازم است و غیر قابل انکار.پس از دور قضاوت نکن و شبیه نپندار‌.که اصلا نمیشود که بشود.

تاحالا نشده است که شاکی بشوم از اینکه چرا شبیهیم(از دور)اما زیاد شاکی شدم از اینکه چرا شبیه نیستیم از نزدیک.اما خوب‌که نگاه کردم دیدم که لازم است.و تو راست میگویی که لازم است.و تو راست میگویی که ما تشنه ی حرف جدیدیم و من هم قبول دارم که با همه ی این تفاوت ها صداهایی که از حلقمان در می آید اغلب اوقات یکی ست.

اما انتظار فریاد نو از هر بنی بشر انتظار بیهوده ایست که اگر به تعداد اثر انگشت ها فریاد نو بود شاید خیلی رویایی بنظر برسد اما بنظر من اصلا سنگ روی سنگ بند نمیشد

میشد؟

نمیشد.

همیشه کسی باید فریاد بزند و  مردمی-هرچند هزار هزار بار متفاوت باهم-پشت سرش تکرار کنند.

که اگر همه فریاد زدن بلد بودند همه ی جهان میشد سامری و موسی،ابراهیم و نمرود،امیر المومنین ع و معاویه

و نمیشد.اصلا خوب نمیشد.

+گفتم که جوابیه نیست.مخاطب هم مخاطبی فرضی ست

چه خواهد کرد با ما عشق..؟...